مبارزه با واقفیه/از فرقه‌های دوران امامت امام هادی علیه‌السلام

واقفیه» از دیگر فرقه‌های دوران امامت امام هادی علیه‌السلام بودند كه امامت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را نپذیرفته و پس از شهادت پدر گرامی ایشان، امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، متوقف در ولایت پذیری ایمه شده و در...

«واقفیه» از دیگر فرقه‌های دوران امامت امام هادی علیه‌السلام بودند كه امامت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را نپذیرفته و پس از شهادت پدر گرامی ایشان، امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، متوقف در ولایت پذیری ایمه شده و در امامت و رهبری جامعه دچار ایستایی شدند. آنان با انكار امامان پس از امام كاظم علیه‌السلام و موضع‌گیری در مقابل امامان، حتی مردم را از پیروی ایشان منع كردند. امام هادی علیه‌السلام نیز برای اثبات جایگاه امامت و پیشوایی خود با آنان دست به رویارویی فرهنگی زد و آنان را نیز به سان غلات و صوفیان، مشمول لعن و نفرین خود كرد تا آنان را به مردم بشناساند. در این باره «ابراهیم بن عقبه» در نامه‌ای به امام هادی علیه‌السلام می‌نویسد: «فدایت شوم! من می‌دانم كه ممطوره (واقفیه) از حق و حقیقت دوری می‌كنند، آیا اجازه دارم در قنوت نمازهایم آنان را نفرین كنم؟» امام با صراحت تمام پاسخ مثبت داد (1) و این گونه بر اندیشه‌های گمراه كننده آنان خط بطلان كشیدند. سركردگی این گروه را «علی بن ابی حمزه بطاینی» بر عهده داشت كه از زمان امامت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام از پرداخت مالیات‌های اسلامی به امام خودداری كرده و به نشانه مخالفت و رد صلاحیت ایشان، به رفتارهایی از این قبیل دست می‌زد. آنها رویه خود را هم چنان تا عصر امام هادی علیه‌السلام ادامه دادند. روزی امام یكی از آنان، به نام «ابوالحسن بصری» را دید و چون او را قابل هدایت و بیداری یافت، به او رو كرد و فقط در یك جمله به او فرمود: «آیا زمان آن نرسیده كه به خود آیی؟» سخن روح فزای ایشان در وی اثری ژرف بر جای نهاد و سبب تغییر رویه و بیداری او گردید. (2)

پی نوشت ها:
1) شیخ عباس قمی، سفینه البحار، ج 2، ص 58.
2) رجال كشی، ص 460.
http://imam-hadi.mihanblog.com